Łatwiejsza ochrona dóbr prawem chronionych przed treściami opublikowanymi w internecie

Powyższa uchwała  została podjęta w odpowiedzi na pytanie prawne przedstawione przez  Sąd Apelacyjny w W. postanowieniem z dnia 31 sierpnia 2017 r.:

 

 

Tego samego dnia Sąd Najwyższy po rozpoznaniu w Izbie Cywilnej zagadnienia prawnego w sprawie o sygn. III CZP 91/17,  podjął  uchwałę następującej treści:

 

Powyższa uchwała  została podjęta w odpowiedzi na pytanie prawne przedstawione przez  Sąd Apelacyjny w P. postanowieniem z dnia 3 października 2017 r.:

 

Mimo, że w pierwszej ze spraw mamy do czynienia z czynem nieuczciwej konkurencji, natomiast w drugiej z naruszeniem dobra osobistego, to ich wspólnym mianownikiem jest wybór sądu przed którym można wytoczyć powództwo. We wskazanych sprawach ewentualne naruszenie dobra prawem chronionego nastąpiło poprzez publikację określonych treści w internecie. Powstał w związku z tym problem, który sąd będzie właściwy do rozpoznania sprawy, gdyż w okręgu jednego sądu zlokalizowany jest czyn będący przyczyną szkody, a w okręgu innego sądu nastąpił szkodliwy skutek tego czynu (tzw. wielomiejscowość stanu faktycznego deliktu).

Sąd Najwyższy stwierdził, że dotychczasowa językowa wykładnia Sądu Najwyższego art. 35 k.p.c. jest nieuzasadniona (postanowienie z dnia 24 sierpnia 1977 r., IV CZ 93/77, OSNCP 1978, nr 5–6, poz. 97). Uwzględniając względy celowościowe i funkcjonalne należy przyjąć, że w przypadku gdy czyn niedozwolony ma charakter wielomiejscowy, czyli w innym miejscu mamy do czynienia z przyczyną powodującą skutek szkodliwy (np. umieszczenie treści na serwerze) i w innym miejscu mamy od czynienia ze skutkiem tego działania, naruszeniem dobra prawem chronionego (np. zapoznanie się z treścią na stronie internetowej), nie można ograniczać właściwości przemiennej sądu tylko do tego pierwszego miejsca. Osoba, która dopuszcza się czynu niedozwolonego, musi się liczyć, że nie tylko tam gdzie działała, ale także tam gdzie wystąpiły skutki tego działania, może być pociągnięta do odpowiedzialności. Również wzgląd na ewentualną bliskość sądu rozpatrującego sprawę do stanu faktycznego, możliwego materiału dowodowego, lokalizacji świadków, miejsca gdzie wystąpiła szkoda przemawia za takim rozwiązaniem.

Sąd Najwyższy wskazał, że skoro osoba decyduje się na wykorzystanie internetu, to oprócz korzyści jakie to przynosi (dotarcie do klientów, reklama) musi ponosić ryzyko z tym związane.
W przypadku dóbr osobistych, zasadniczo sądem właściwym będzie sąd w którego okręgu znajduje się centrum spraw życiowych poszkodowanego.