Ważne dla eksporterów pytanie prejudycjalne w zakresie podatku VAT

17 lipca 2018 r.

Naczelny Sąd Administracyjny w dniu 19 czerwca 2018 r. postanowieniem o sygn. akt I FSK 126/18 skierował do Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej pytanie prejudycjalne dotyczące sposobu rozliczeń w podatku VAT eksportu towarów.

Po wniesieniu skargi kasacyjnej w sprawie o sygn. III SA/Wa 1722/17 dotyczącej eksportu telefonów komórkowych na Ukrainę do podmiotów, które faktycznie nie prowadziły zarejestrowanej działalności gospodarczej Naczelny Sąd Administracyjny postanowił skierować do Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej poniższe pytania prejudycjalne:

1) Czy w świetle art. 146 ust. 1 lit. a i b oraz art. 131 Dyrektywy 2006/112/WE oraz zasad: opodatkowania konsumpcji, neutralności oraz proporcjonalności prawidłowa praktyka krajowa powinna polegać na stosowaniu zwolnienia z prawem do odliczenia (w Polsce stawka 0 %) w każdym wypadku, jeżeli są spełnione łącznie dwa warunki:

a) wywóz towaru nastąpił na rzecz nieustalonego odbiorcy spoza Unii Europejskiej, oraz
b) istnieją jednoznaczne dowody, że towar opuścił terytorium Unii Europejskiej i okoliczność ta nie jest kwestionowana?

2) Czy przepisy art. 146 ust. 1 lit. a i b oraz art. 131 dyrektywy 2006/112/WE oraz zasady: opodatkowania konsumpcji, neutralności oraz proporcjonalności sprzeciwiają się praktyce krajowej polegającej na przyjęciu, że nie dochodzi do dostawy towaru, który został w sposób niekwestionowany wywieziony poza terytorium Unii Europejskiej, a po dokonaniu wywozu władze podatkowe w ramach prowadzonego postępowania stwierdziły, że rzeczywistym nabywcą towarów nie był podmiot, na rzecz którego podatnik wystawił fakturę dokumentującą dostawę, lecz inny nieustalony przez organy podmiot, w konsekwencji czego odmawiają stosowania do takiej czynności zwolnienia z prawem do odliczenia (w Polsce stawka 0 %)?

3) Czy w świetle art. 146 ust. 1 lit. a i b oraz art. 131 dyrektywy 2006/112/WE oraz zasad: opodatkowania konsumpcji, neutralności oraz proporcjonalności prawidłowa praktyka krajowa powinna polegać na stosowaniu do dostawy towaru stawki krajowej, jeśli istnieją jednoznaczne dowody, że towar opuścił terytorium Unii Europejskiej, ale organy z uwagi na brak ustalonego odbiorcy stwierdzają, że dostawa towarów nie została dokonana, czy też należałoby uznać, że w takim przypadku nie doszło w ogóle do czynności opodatkowanej VAT, a w konsekwencji podatnikowi nie przysługuje zgodnie z art. 168 dyrektywy 2006/112/WE prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia wywiezionego towaru?

Rozstrzygnięcie, które zapadnie po rozpoznaniu sprawy przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej będzie pomocne dla eksporterów nie mających możliwości weryfikacji kontrahentów z krajów spoza Unii Europejskiej.

Pełna treść orzeczenia oraz pytania prejudycjalnego znajduje się w Centralnej Bazie Orzeczeń Sądów Administracyjnych pod poniższymi linkami:

http://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/7C4CF6B080 (sygn. akt III SA/Wa 1722/17)

http://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/19F5A67415 (sygn. akt I FSK 126/18)