Wymiana informacji w zakresie VAT-u między polskim Urzędem Skarbowym a zagranicznym urzędem nie zawiesza biegu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego - wyrok NSA z dnia 10 maja 2017 r. Sygn. Akt I FSK 155/17.

12 czerwca 2017 r.

Zasadniczo zgodnie z art. 70 § 1 ordynacji podatkowej podatki przedawniają się po upływie

Zasadniczo zgodnie z art. 70 § 1 ordynacji podatkowej podatki przedawniają się po upływie 5 lat od końca roku kalendarzowego w którym upłynął termin płatności danego podatku. Występują jednak sytuacje, które zawieszają bieg terminu przedawnienia, a tym samym w praktyce go wydłużają. Dzieje się tak m.in. wtedy, gdy fiskus musi pozyskać informacje z innego kraju unijnego, aby prawidłowo określić zobowiązanie podatnika. Informację tę pozyskuje na podstawie:

• Konwencji o wzajemnej pomocy administracyjnej w sprawach podatkowych z 1988 r. (Dz.U. z 1998 r. nr 141, poz. 913)
• umów o unikaniu podwójnego opodatkowania,
• umów o wymianie informacji w sprawach podatkowych (jeśli Polska nie zawarła z danym krajem lub terytorium umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania),

Ww. porozumienia międzynarodowe nie dotyczą jednak współpracy w zakresie VAT. W tym wypadku polski Urząd Skarbowy może występować za granicę o informacje na podstawie unijnego rozporządzenia z 7 października 2010 r. w sprawie współpracy administracyjnej oraz zwalczania oszustw w dziedzinie podatku od wartości dodanej (Dz.Urz. UE L 268/1).

Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 10 maja 2017 r., sygn. akt I FSK 155/17 orzekł, że unijne rozporządzenie z 7 października 2010 r. . w sprawie współpracy administracyjnej oraz zwalczania oszustw w dziedzinie podatku od wartości dodanej (Dz.Urz. UE L 268/1) nie jest „ratyfikowaną umową międzynarodową”, o której mowa w art. 70a ordynacji, a tym samym nie zawiesza termin przedawnienia zobowiązania podatkowego.