Ustalanie limitów umów terminowych zawieranych po przerwie

17 kwietnia 2016 r.

Umowa o pracę z pracownikiem zatrudnionym na czas określony (dwa lata) zakończyła się 29 lutego 2016 r. Kolejną umowę tego samego rodzaju zamierzamy zawrzeć z nim od 1 maja br. Jak w tym przypadku należy obliczać limity?

Od 22 lutego 2016 r. umowy na czas określony są podwójnie limitowane, w zakresie czasu trwania - 33 m-ce i ilości tego rodzaju umów - 3 umowy (tzw. reguła 3/33). W razie przekroczenia limitów, nawet jednego z nich, strony będzie łączyła umowa na czas nieokreślony, niezależnie od nazwy trwającego kontraktu.

Analizując stosunki pracy istniejące w dniu wejścia w życie nowych przepisów oraz kolejne, należy uwzględnić regulacje przejściowe ustawy z dnia 25 czerwca 2015 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy... (Dz. U. poz. 1220), dalej zwanej nowelą.

Limit czasowy

Stosownie do art. 14 ust. 4 noweli, do umów o pracę na czas określony, trwających w dniu wejścia w życie zmian, czyli 22 lutego br., stosuje się art. 251 K.p. w nowym brzmieniu. Jednakże do okresu zatrudnienia, o którym mowa w tym przepisie, wlicza się okres zatrudnienia na podstawie umowy o pracę na czas określony przypadający od dnia wejścia w życie noweli. Departament Prawa Pracy w Ministerstwie Pracy i Polityki Społecznej w piśmie udostępnionym naszemu Wydawnictwu 16 października 2015 r. wyjaśnił, że w świetle tego przepisu limit czasowy dla umów trwających w dniu wejścia w życie noweli powinien być liczony od 22 lutego 2016 r., a dla umów zawartych później od dnia ich zawarcia. Jak argumentował: "(...) Nie ma podstaw prawnych, aby do dopuszczalnego 33-miesięcznego okresu zatrudnienia na podstawie umowy o pracę na czas określony zawieranej począwszy od dnia 22 lutego 2016 r. wliczać okres (okresy) wcześniejszego zatrudnienia (...)", a uzasadnieniem przyjęcia tej koncepcji jest całkowite novum takiego sposobu limitowania umów o pracę na czas określony. Stanowisko resortu prezentowaliśmy m.in. w dodatku nr 20 do UiPP nr 21/2015, str. 151-152.

Limit ilościowy

Zgodnie z dalszą częścią art. 14 ust. 4 noweli, umowa na czas określony trwająca 22 lutego 2016 r. jest uważana za pierwszą umowę w rozumieniu art. 251 K.p. w nowym brzmieniu albo za drugą umowę w rozumieniu tego przepisu, jeżeli została zawarta jako druga umowa w rozumieniu tego przepisu w brzmieniu obowiązującym do 21 lutego br. (czyli bezpośrednio po pierwszej umowie na czas określony lub w ciągu miesiąca od dnia rozwiązania pierwszej umowy tego rodzaju).


Źródło: gofin.pl