Wątpliwości przy ustalaniu podatku u źródła

14 grudnia 2015 r.

Płatnicy wypłacający zagranicznym podmiotom świadczenia mogą mieć problem z ustaleniem, czy w danym wypadku należy pobrać podatek u źródła. Zgodnie z art. 3 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz art. 3 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych podmioty nieposiadające w Polsce miejsca zamieszkania, siedziby ani stałego miejsca prowadzenia działalności (tj. nierezydenci) podlegają w Polsce obowiązkowi podatkowemu od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Polski. Przepisy polskich ustaw podatkowych stosuje się z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.



W wyroku z dnia 1 grudnia 2015 r. Naczelny Sąd Administracyjny (sygn. akt II FSK 2243/13) uznał, iż o obowiązku pobrania podatku u źródła decyduje fakt, że wypłacający świadczenie (zleceniodawca) ma siedzibę w Polsce. Tydzień później ten sam sąd w innym wyroku (sygn. akt II FSK 2520/13, II FSK 2812/13) zaprezentował zupełnie odmienne stanowisko, a mianowicie takie, że umiejscowienie siedziby płatnika w Polsce nie oznacza automatycznie obowiązku potrącenia podatku u źródła od dochodu zagranicznej firmy.