Zbiorcze faktury korygujące miały ułatwiać biznes. Na razie utrudniają

21 września 2015 r.

Zbiorcza faktura korygująca wystawiona do wszystkich dostaw lub usług dokonywanych lub świadczonych na rzecz jednego odbiorcy w danym okresie, w myśl przepisów obowiązujących od 1 stycznia 2014 r., powinna jednak, podobnie jak zwykła faktura korygująca, zawierać również daty i numery faktur korygowanych.

Muszą zawierać numery i daty faktur korygowanych. To zbędna formalność, którą należałoby zmienić, nowelizując ustawę o podatku od towarow i usług.

Fiskus przyjazny podatnikom – to hasło od lat przyświeca poczynaniom resortu finansów, w tym zmianom regulacji prawnych. Zapewne taki cel kierował zmianą zasad wystawiania zbiorczych faktur korygujących. Od półtora roku zasady ich wystawiania są uregulowane w art. 106a–106q ustawy o VAT. Zostały tam przeniesione z rozporządzenia ministra finansów z 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz.U. nr 68, poz. 360). Miało to być tylko przeniesienie regulacji z jednego aktu prawnego do drugiego. Okazało się jednak, że oprócz przeniesienia dodano także nowe wymogi, które dla podatników okazały się bardzo kłopotliwe. Dlaczego?

Przed 1 stycznia 2014 r. zbiorcze faktury korygujące nie musiały zawierać numerów i dat faktur korygowanych. Natomiast od początku 2014 r. powyższe elementy zawierać już muszą. Czy to miało być ułatwieniem? Sprawa jest o tyle dziwna, że przepisy ustawy o VAT w tym zakresie miały być „odzwierciedleniem uchylonego rozporządzenia” – czytamy w uzasadnieniu do nowelizacji ustawy o VAT. Tymczasem wynikające z rozporządzenia wymogi rozszerzono w momencie ich przeniesienia do ustawy.


Marcin Kaczanowicz, Gazeta Prawna 2015-09-14