Polska wersja językowa English version Deutsche Sprachversion

Handlowiec może spać na koszt szefa bez PIT

31 sierpnia 2015 r.

Handlowcy (a także budowlańcy nocujący w hotelach pracowniczych) bądź ich szefowie, którzy nie zgadzali się z fiskusem, skazani byli na zaskarżanie jego stanowiska.

Pan Marek jest przedstawicielem handlowym zatrudnionym w firmie spożywczej. Do jego obowiązków służbowych należy pozyskiwanie nowych klientów na sprzedawane wyroby. Z umowy o pracę wynika, że powinien robić to na terytorium całego kraju. Siedziba firmy jest w Olsztynie, ale od niedawna dzięki operatywności pana Marka pozyskała ona kontrahentów na Śląsku. Szef chce, aby firma szła za ciosem i rozszerzała tam swoją działalność. Wysyła więc swojego najlepszego przedstawiciela na drugi koniec Polski i zmuszony sytuacją często opłaca mu tam noclegi. Teraz księgowa powiadomiła go, że od ich wartości powinien potrącić zaliczki na PIT. Czy to prawda?

Nie. Ale sytuacja na korzystną dla podatników zmieniła się dopiero od niedawna. Wcześniej faktycznie urzędnicy podatkowi uważali, że przedstawiciele handlowi i inni pracownicy mobilni, którzy nocują na koszt szefa poza siedzibą firmy, uzyskują opodatkowany przychód. Po ich stronie stawały dopiero sądy administracyjne. Teraz spór się skończył, bo rację argumentacji sądów przyznało samo Ministerstwo Finansów.

Najważniejszym argumentem fiskusa do niedawna było to, że kodeks pracy nie nakłada na pracodawcę obowiązku finansowania noclegu poza siedzibą firmy. Musi jedynie organizować pracę podwładnemu i wyposażyć go w niezbędne narzędzia i materiały. Takie stanowisko zaprezentował m.in. dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w trzech tegorocznych interpretacjach: z 31 marca (nr IPTPB1/415-741/14-4/MM), z 26 lutego (nr IPTPB1/415 -677/14-4/MM) i z 16 lutego (nr IPTPB1/415-694/14-2/AG). Niekorzystna jest również interpretacja dyrektora IS w Katowicach z 5 maja 2015 r. (nr IBPBII/1/4511-87/15/BJ). Tu fiskus wskazał jednak na możliwość zwolnienia dofinansowania do noclegu pracownika na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 19 ustawy o PIT. Przepis ten dotyczy świadczeń ponoszonych przez pracodawcę z tytułu zakwaterowania pracowników – do wysokości 500 zł miesięcznie. Oznacza to, że szef powinien potrącić zaliczkę na podatek tylko od kwoty przewyższającej ten limit. Takie stanowisko podzielił sąd w Gliwicach w nieprawomocnym wyroku z 14 listopada 2014 r. (sygn. akt I SA/GL 1051/14). Częste noclegi pana Marka na Śląsku byłyby więc w oczach urzędników opodatkowane. Warto tu dodać, że skoro miejscem wykonywania przez niego pracy jest cała Polska, to nocując poza Olsztynem, nie pozostaje w podróży służbowej. Nie może więc liczyć na diety i zwrot kosztów noclegu zgodnie z rozporządzeniem ministra pracy i polityki społecznej z 29 stycznia 2013 r.
Mariusz Szulc, Gazeta Prawna 2015-08-19